What a magical performance from the Ha-Man today. He managed to capture the attention of every child before he even stepped on stage, with his unusual vocal sounds. The children thoroughly enjoyed every moment and participated with such enthusiasm in the dances, and in the playing of the various musical instruments presented to them. His message 'to move as the music leads you to' resounded with me as an adult, as we often step into the role and norm that society expects of us, instead of being true to who we are.

"Wil jij ook meedoen?" Amitabh krijgt een hand op zijn schouder. Het is een stille jongen. Met een vriendelijk en open gezicht. Als je hem op de gang tegenkomt is hij vaak te verlegen om je te groeten. Nu is hij helemaal in beslag genomen. Met grote ogen kijkt hij naar de muzikant die muziek maakt op een keyboard en aan het beatboxen is. Midden in het klaslokaal. Verschillende kinderen hebben al met hem meegedaan. En nu is het optreden alweer bijna voorbij. Dan, opeens, staat Amitabh op.

De Trampoline heeft sinds een half jaar een muziekexpert: Jonas. Via het programma Philala onderzoekt hij wat muziek voor cliënten kan betekenen en organiseert hij binnen het cluster Intensief activiteiten, zoals een concert van de Zuid-Afrikaanse François le Roux, ook wel bekend als HA!Man. Jonas vertelt over de manier waarop de muzikant die middag improviseert, met verschillende kinderen contact legt en daarna samen met Amitabh iedereen versteld doet staan.

De stille, grote jongen is opeens het middelpunt van de belangstelling. Met een microfoon in de hand begint hij te rappen. Van woorden die in hem naar boven komen improviseert hij een geluidsgedicht. Op de noten van de muziek. Woorden en klanken dansen door het lokaal. Moeiteloos rijgt hij de ene zang-zin aan de ander. Het lijkt wel alsof hij met muziek een hele nieuwe schatkamer aan ervaringen open heeft gemaakt. Als dan na een kwartier de allerlaatste klanken vallen voel je dat de ontdekkingstocht Amitabh nog maar net begonnen is..

Ze zingt voor het eerst samen met François. Ze hebben elkaar zonet voor het eerst gezien en hebben geen bladmuziek om van te spelen. Je vraagt je af hoe dat zal klinken.

In Vierhouten hangt er spanning in de lucht. Leuke spanning. François Le Roux (artiestennaam HA!Man) geeft een concert en iedereen is uitgenodigd. De muziektherapeut vertelt wat er tijdens dit concert gebeurde met Rebecca. Rebecca is een innemende vrouw die ondanks haar kleine woordenschat heel makkelijk contact legt. Ze praat zo vlot dat je haar 'taliger' inschat dan ze is. Haar echt sterke kant is de muziek. Ze heeft een buitengewoon talent voor ritme en melodie.

Vooral wanneer ze gespannen is praat Rebecca snel en veel. "Gezellig!" zegt ze, terwijl ze in haar handen wrijft. "Fijn!" klinkt het opgewekt. Ze klinkt vrolijk, maar aan haar gezicht en gebaren zie je dat ze nerveus is. Helemaal zo vlak voor een concert. Dan komt François het podium op. Hij speelt cello en keyboard en legt contact met de zaal. Je ziet Rebecca genieten. En toch, wanneer de muzikant mensen uitnodigt om te komen zingen durft ze niet. Nog niet.

Later durft Rebecca wel. Op het podium speelt François keyboard en zingt Rebecca. Ze volgt feilloos de akkoorden en het ritme van zijn spel met haar betoverende stem. Het is een duet van vraag en antwoord dat zo mooi klinkt dat je vergeet dat ze het allemaal improviseren. Hun muziek is een taal die iedereen verstaat. Het is indrukwekkend om haar zo van haar sterkste kant te zien. Als Rebecca even later gaat zitten kun je haar nog lang zien nagloeien. Ze is er stil van geworden.

Dinsdag 26 mei kwam de internationale artiest Ha!man uit Zuid Afrika een optreden geven op Dagcentrum Halfweg in Vierhouten. Eerst een concert voor clidnten met een (zeer) ernstige beperking en daarna een interactief concert voor clidnten met een matige en licht verstandelijke beperking. Het was een feestje! Ha!man speelt cello, keyboard en fluit. Daarnaast gebruikt hij ook zijn stem en lichaam als instrument. Hij nodigt uit tot beweging en dans. Daarnaast vertoont hij bewegende beelden die de muziek versterken. Ha!man is een echte performer die aan weet te sluiten bij de clidnten. Sommige clidnten genoten stil, anderen lieten zich horen. Op alle reacties speelde Ha!man muzikaal in. De kracht van muziek was prachtig om te zien en te horen! Dit smaakte naar meer! Volgend jaar is Ha!man weer in Nederland dus wie weet!

To watch the HA!Man express his feelings through his musical instruments was a real Ha!-moment for the audience. Quite a few Ha!-moments followed when we understood without him saying a word.

This is a gift. It is a gift when you can find such a vivid way to express yourself. Even a bigger gift when you can make other understand what you feel. Often during his show the audience would just look at each other and you could see - there was a Ha! in their eyes. They understood.

This valuable ability can easily get lost in a world of canned music and backtracks. Our kids (and ourselves) should learn from artists like Francois le Roux. We should learn to find a way to say it and we should learn to hear it.

Last Tuesday 11 May our school was honored by the visit of South African musician Francois le Roux, acting under the stage name HA! MAN. The rainy weather of the previous days haunted us, but during the concert not a drop fell, and so we were happy, even with the low temperature of 15degrees. We certainly were not cold, because HA! MAN drove a truly spectacular show, he involved a lot of children and spoke of his music, despite the language barrier in every heart. And if by chance someone did not understand some sentences, it was readily translated by the teacher Da?kovß. Francois le Roux performed in Kadan second time and we were fortunate to have him in our Republic and Prague the only city where this charismatic musician will play. He already had concerts this year in the Netherlands, Belgium, Germany and other countries. We also thank Ms June van Eyssen and Leona for assistance in the organization of this performance.

Anecdotally, Ha!Man's residency was an unqualified success. Following the gala middle school concert, for example, parents, family and community members lauded the students and Ha!Man for their performance, particularly the finale in which the choir and orchestra joined le Roux in honoring his homeland. Audience members appreciated the opportunity to sing along and respond to this powerful piece. People smiled and the energy in the crowd was palpable. One faculty member also wrote to Friends of Music after the residency to Friends of Music Report to Niskayuna Community Foundation - Ha!Man Residency - November 2006 14 say, "Thank you for bringing Francois le Roux to Niskayuna. It was an amazing experience. I'm not sure who was inspired more, me or my students. I have heard such positive feedback from all of my students."

The survey results strongly confirm that the three days of activities in which le Roux engaged Niskayuna students met our expectations. The data support what we saw from the moment le Roux stepped foot into the Niskayuna schools. His innovative, expressive and improvisational style was quickly apparent and embraced by students His workshops and performances with Niskayuna's students were each unique, drawing upon his cello, piano, percussive skills, voice and original musical compositions inspired by his South African roots.